Identiteit

De uitdrukking ‘Christen ID’ staat voor de Christelijke identiteit die wij als Christen hebben.

Deze identiteit kunnen we op twee manieren bekijken. Onze identiteit als kerk of als organisatie enerzijds en onze identiteit als individu anderzijds.

 

KERK

Wat zou onze identiteit als kerk of organisatie eigenlijk moeten zijn?

Ten eerste: als we spreken over Christen zijn dan hoort de bijbel onze hoogste autoriteit en leidraad te zijn, dus een goede kerk zou een Bijbelgetrouwe kerk moeten zijn en dus ééntje die niet afdwaalt van Bijbelse leer en principes. Anders blijft een kerk ook functioneren met regels verzonnen door mensen zoals beschreven in Kol. 2:20-23 en dan wagen we ons op glad ijs zoals we kunnen constateren bij sommige stromingen.

Er zijn heel wat verschillende kerken of denominaties. Wie het artikel: ‘De Evangelische Christenen en de Heilige Geest’ las, weet dat de evangelische (pinkster) kerk een afsplitsing is van de protestantse die op zijn tijd een afsplitsing is van de Katholieke kerk was omdat er in de Katholieke kerk te veel en te ver afgedwaald werd van de bijbel, ondanks het feit dat daar de kernboodschap wel dezelfde bleef.

Protestanten blijven in principe dus wel trouw aan de Bijbelse leer, maar miskennen voor een groot deel de werkingen van de Heilige Geest alhoewel daar in het Nieuwe Testament ook veel aandacht naar uitgaat.

De pinksterkerk is ook een evangelische kerk, zoals we in het buitenland bijvoorbeeld ook baptistenkerken hebben, al gaan de pinksterkeren meestal nog een stapje verder in het benadrukken van het werk van de Heilige Geest, waarmee ze ook eerder de beleving gaan benadrukken dan het rationele. Daardoor wordt ze beschouwd als een progressieve kerk in vergelijking met de andere eerder conservatieve evangelische kerken.

Dus wat de identiteit van kerk betreft is het in mindere mate van belang welke nadrukken er gelegd worden, maar wel of het de Bijbel als maatstaf gebruikt. Niet zoals in sommige kerken die er nog een catechismus en andere geschriften op na houden, die dan dingen gaan vertellen die indruisen tegen wat de Bijbel zegt. Christus hoort centraal te staan in de kerk en organisatie, wetende dat de Heilige Geest altijd zal leiden tot de verheerlijking van Christus.

 

INDIVIDU

Ook als individu hebben we een identiteit en streven we naar die identiteit.

We hebben onze officiële identiteit die op onze identiteitskaart staat, maar daarnaast hebben we ook een identiteit die we ons zelf proberen aan te meten.

Iedereen wil wel opvallen of goed in iets zijn, gerespecteerd of geliefd worden omwille van iets dat we goed kunnen of hoe we er uit zien. Dit kan heel uitlopend kan zijn.

Van sport, tot kunst, tot politiek, tot muziek, tot veel geld hebben enz. We willen allemaal erkend worden, wat normaal is omdat we geen nietsnutten willen zijn. Toch vallen er altijd mensen uit de boot die zich daarbij dan erg slecht of misschien minderwaardig voelen. Er dringt zich echter de eerlijke vraag op: zijn we werkelijk iemand als we een medaille behalen of een prijs behalen of een top-job hebben of iets dergelijks? Hebben we dan reden tot roemen of tot trots te zijn?

Waar zou onze identiteit moeten in liggen?

Wel, als onze identiteit in Christus ligt wil dat zeggen dat we een relatie hebben met Christus, dat we leven vanuit en voor Christus, de Zoon van God, ons geopenbaard uit Gods Woord, en dat we weten wat onze bestemming is: de hoop op zaligheid, op een eeuwig leven met Hem.

Dan doet het er niet meer toe wat we bereikt hebben of hoe we erkend worden of gerespecteerd worden, dan gaat het ons erom of Jezus gekend, erkend en geëerd wordt en dan hebben wij de geruststelling dat ons lot in Gods handen ligt. Diens wil voor ons leven is het beste volgens Rom 12:2,  dat Hij ons erkend en zegent en leidt, wat in principe altijd voldoening geeft.

Dan doet het er niet toe wat mensen van ons zeggen of denken, maar alleen wat God van ons denkt. Deze identiteit wens ik iedereen toe en daar wil ik voor strijden.