Onverschilligheid

Een moeilijk misschien een confronterend woord. Het is een desintresse, zich afsluiten van iets.

Het wil natuurlijk niet zeggen dat we ons in alles moeten interesseren, maar toch in datgene dat onze naasten het meeste aan het hart ligt en wat ook wel van belang voor onze levens zou kunnen hebben.

Dat we onverschillig zijn -en dat wel misschien meer dan in andere culturen- wordt soms wel duidelijk in het nieuws bijvoorbeeld: een paar maanden geleden stuikt een man in elkaar en vijf man passeerde vooraleer er zich iemand bekommerd om de man. Hoe vaak moet een vrouw met buggie zich niet forceren om toch op de bus/trein te geraken zonder dat ze hulp krijgt van iemand en hoeveel keer geven we iets aan bedelaars als we ze tegenkomen? Of een ander doel dat op TV of radio voorbij flitst en hoeveel geven we dan? Daarmee niet gezegd hebbende dat iedereen onverschillig is.

Maar een evenwaardige vraag zou kunnen zijn: Hoeveel keer overwegen we echt wat de waarheid zou kunnen zijn of maken we eens tijd om te onderzoeken wat de juiste geloofsovertuiging zou kunnen zijn?

Horen we niet geïnteresseerd te zijn in geloof bijvoorbeeld? Juist omwille van dat het héél belangrijk zou kunnen zijn?

Wel, als onze mentaliteit of houding werkelijk is zoals het vlaamse liedje: liever snel naar de hel dan traag naar de hemel, dan niet natuurlijk? Als we geen hemel of eeuwig leven hoeven, ja dan laat je het maar.

Maar als we een kans willen maken op een beter leven na hetgene dat we nu hebben dan is het wel belangrijk om er een oor naar te hebben.

De bijbel zegt onderzoekt alles en behoud het goede, dus met andere woorden interesseert u aan alles en onderzoekt hetgeen wat juist of fout kan zijn, het tegenovergestelde van onverschilligheid.

Zou het niet kunnen dat corona wordt toegelaten in de wereld om een gedeelte vd onverschilligheid weg te nemen?

Zijn we niet onverschillig geworden door het werk, kinderen hobbys sport muziek vrienden, waar onze tijd naar toe ging? maar nu hebben we meer tijd om stil te staan.

Zijn we volledig onverschillig zijn we volledig verhard? Ja , dat leiden in de wereld, waarom? Ja die priesters die over de schreef zijn gegaan, juist al die religies en dan nog de evolutie theorie, wat moet ik er mee, ja moeilijk.

Kies maar, is het een reden om niet te geloven of een excuus om niet te geloven?

Is het door de bomen het bos niet meer zien of is het het kind met het badwater mee weg spoelen?

Nu met de huidige situatie zijn we misschien meer ontvankelijk voor een boodschap naar ons gestuurd?

Onwetendheid

Moesten we nu minder onverschillig zijn, zou de volgende stap misschien de onwetendheid kunnen zijn in mijn ogen.

We hebben dan wel de wetenschap wat ons doet denken dat we veel weten, maar het valt maar te bezien hoe we wetenschap gaan gebruiken, op mijn website staat er een heel artikel over wetenschap en geloof en het komt erop neer dat geloof ook onderbouwd kan worden door wetenschap en dat niet alles onder de noemer wetenschap ook effectief (echte, neutrale) wetenschap is.

We denken bijvoorbeeld te weten dat het heelal ontstaan is door een ontploffing, dat we van de apen afstammen, dat soorten in andere soorten evolueren,… enz

We denken te weten dat alles toeval is en wetenschap alles uitlegt terwijl het zichzelf constant tegen spreek en zich aanpast, terwijl de bijbel al meer als 15 eeuwen hetzelfde is gebleven.

Als ik om me heen kijk zie ik geen toeval, zie ik geen willekeur. Of ik nu naar het heelal of deze aarde kijk: ik zie orde, ik zie planning, ingeniositeit, wonderlijke dingen, wat nogal moeilijk kan voortkomen uit toeval of willekeur.

De bijbel zegt; Mijn volk gaat ten gronde wegens een gebrek aan kennis (weten)

In die optiek, als we meer zouden weten, zouden we misschien weten dat evolutie onwaarschijnlijk is. zouden God beter kennen en onvermijdelijk meer geloven.

Als we een God willen ontdekken, zullen we verder moeten kijken dan de laatste nieuwe formules, eventuele aanwijzingen en theoriën die de vorige vervangen, waarvan vorige wetenschappers rots van overtuigd waren. Er kan al eens naar literatuur gekeken worden die al eeuwenlang hetzelfde blijft.

Er zijn mensen die heel hun leven weiden aan het weten of kennen en er dan toch in slagen om niet eens te luisteren naar degene die zegt en waarvan gezegd wordt: Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Is dat dan uit vooroordeel? Of onverschilligheid of het gebrainwashed zijn?

Als we maar realiseren dat we allemaal op één of andere manier wel gebrainwashed zijn, ik ook.

Wat doen we met dat gegeven? Ik denk vooral elke geloofsovertuiging een kans geven en overal over wikken en wegen: waarom wel, waarom niet, kan dit of dat kloppen.

Dus als ik u een uitdaging zou mogen geven, nu dat er wat meer tijd is, onderzoekt zoveel mogelijk, wees openminded, kijk, hoort, wordt stil en stel je de vraag: is er daar een hoger wezen dat relatie wil met mij , dat zich wil doen kennen, dat wil zegenen?

Heel gemakkelijk en gratis is een gebed uitspreken, desnoods met de vraag voor openbaring. En een nieuw testament is ook ter beschikking en gratis. Een tip.

Onzinnigheid

Het boek prediker in de bijbel begint met te zeggen: ‘alles is zinloos’ en het hele boek gaat over het thema

12 hoofdstukken om aan te tonen dat alles zinloos is of onzinnig.

En dat alles zinloos is is niet alleen zo omdat prediker het zegt maar iedereen die het wil weten en er bij stil staat weet dat alles in principe zinloos is OMDAT alles een eind heeft en alles wat eindigt word uiteindelijk vergeten en is puur zinloos. Ook aan deze wereld komt vroeg of laat een eind en zelfs al zouden we een andere planeet vinden uiteindelijk komt aan de mensheid toch een eind.

Toen ik jonger was stemde me dat erg somber en er zijn er velen die het zien als reden om negatief te zijn en slechte dingen te doen. Maar je kan het ook andersom bekijken en alles relativeren en er het beste van maken, sinds dat ook de slechte ervaringen zinloos zijn.

Toch leeft zowat iedereen alsof de wereld zinnig is, we doen alsof alles ertoe doet. Ons huis moet het mooiste zijn, onze auto de dikste, We moeten toch maar zoveel mogelijk verdienen of winst maken. Alles moet altijd zo proper mogelijk, zo efficient mogelijk, zo mooi mogelijk zijn wat uiteindelijk dikwijls tegen ons en anderen werkt.

Er zijn er die over lijken gaan en niemand ontzien voor zinloze dingen. Het zijn erg tijdelijke en onnodige verlangens en hetzelfde voor mensen die zich in een burn-out werken, waarom? Met welk voordeel? Natuurlijk dat het niet altijd zo simpel is, maar toch.

Iemand die de onzinnigheid begrijpt zal altijd een simpel, onbaatzuchtig leven nastreven.

Van ergotherapie wordt wel eens gezegd dat het bezigheidstherapie is: mensen bezig houden omdat het alternatief; niks doen de achteruitgang bevorderd. Wel veel van wat wij doen zou je ook onder die noemer kunnen zetten of denk aan wat Julius Cesar tegen zijn officiers zei: geef spelen aan het volk dan houden ze zich koest. Is het zo niet? Als we maar geëntertaind worden dan houden we ons rustig, doen we niet moeilijk of stellen we ons weinig vragen, maar blijven we des te meer in zinloosheid.

Maar is het leven totaal onzinnig en eindig of is er een kans dat er eeuwigheid is? Volgens de bijbel wel. Er wordt in gezegd dat het woord van God en God zelf voor eeuwig zijn en een andere vers zegt” zo blijven dan hoop geloof en liefde maar de meeste van deze is de liefde. En wordt ook gezegd dat er eeuwig leven is voor hen die geloven. Prediker ging er dan even vanuit dat er geen eeuwigheid zou zijn, alhoewel Salomo heel goed wist dat er dat wel was voor de gelovigen.

De enige kans op zinnigheid in deze wereld is een geloof en liefde in God die eeuwig leven geeft op een voorwaarde. Gelukkig is die voorwaarde voor het Christendom alleen maar geloof, weliswaar een levend geloof.

Dat de enige kans op zinnigheid in het geloof en liefde ligt is geen reden om te geloven, maar misschien wel een reden om eens op zoek te gaan naar waarheid.

In tegenstelling tot wat veel gezegd wordt namelijk; iedereen zijn eigen waarheid, is er natuurlijk maar één waarheid en bij de erkenning daarvan zou u dat alleen voordelen kunnen opbrengen die een eeuwige implicatie zouden hebben waardoor de zinloosheid doorbroken kan worden.

Is dat niet juist waar het leven om draait het afwegen van wat waar is wat niet, laat nu juist dat gedeelte erg vertroebeld zijn.

Voordelen zijn: afgezien van een mogelijk eeuwig leven:

een nieuwe familie

Een doel en dus zingeving

Toekomstvisie

Voorspoed

En wie zou er nu in leugen willen leven als de waarheid voorhanden is.